CASTRICUM - Vrijdag 13 december is JB Meijers te zien en te horen in het Castricumse Theater Koningsduyn Geesterhage.

JB (Jan Bart) speelt een sleutelrol in de hedendaagse Nederlandse popmuziek. Hij maakte deel uit van De Dijk en de band van Acda en de Munnik. Meijers was medecomponist van Calm After The Storm, het liedje waarmee The Common Linnets bijna het Eurovisiesongfestival wonnen. Ook schreef hij samen met Ilse DeLange de meeste songs voor de Linnets en produceerde hij hun twee albums, terwijl een derde in de maak is. Recentelijk verscheen For You Baby, zijn duoplaat met Barry Hay. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is staat JB ook nog eens als soloartiest in de Nederlandse theaters.

In zijn voorstelling Deltaboy neemt hij zijn publiek mee in een reis door zijn jeugd tot nu, van Zeeland tot de Mississippi Delta. JB Meijers: “Ik ben opgegroeid in Zeeuws-Vlaanderen. Toen ik een jaar of 10 was zag ik Golden Earring in een sporthal in Hulst. Dat was een levensveranderende ervaring. Het voelde alsof het iets was dat heel dichtbij mij stond: dat wilde ik ook! Later kwam ik erachter dat blues een constante factor was in alle muziek die ik maakte. Dat werd nog bevestigd toen ik in 2004 voor het eerst de Mississippi Delta bezocht. Het deed me aan Zeeland denken: vlak, waterig, weids, mooi en er was weinig te doen. Ik bedacht me dat zo’n landschap misschien wel de perfecte voedingsbodem voor de blues is. Toen ik daar eens over sprak met muzikant Howe Gelb van de band Giant Sand zei hij: ‘Eigenlijk ben jij ook een Deltaboy.’ Dat werd het uitgangspunt van deze voorstelling.”

“Ik sta in mijn eentje op het podium en speel piano en gitaar, en ook de bugel en de dobro. En ik schuw de technologie niet. Het is een uitdaging om te zien hoe het is om het helemaal zelf te doen. In mijn voorstelling vertel ik bij elk nummer een verhaal. Ik speel niet louter blues, integendeel. Ik kijk terug op mijn jeugd en lardeer dat met eigen liedjes en liedjes die veel voor me betekend hebben. Daar zit ook een song van bijvoorbeeld Robert Johnson tussen, maar het gaat meer om de melancholie in veel songs die mij aanspreekt. Zie het als een rijke schakering van uiteenlopende liedjes, met bijvoorbeeld iets dat mijn oma werkelijk overkomen is tot grappige verhalen waarbij waarheid en fantasie door elkaar heen lopen.”