CASTRICUM - Aan het einde van dit schooljaar neemt leerkracht Dorita Engel afscheid van kindcentrum Helmgras. Na 44 jaar in het onderwijs is ze het lesgeven nog steeds niet moe. ‘Om de paar jaar maakte ik een verandering mee die mij weer nieuwe uitdagingen, impulsen en inzichten bracht.’

Dorita Engel groeide op in Heemskerk en bezocht de PABO in Beverwijk. In 1977 studeerde ze af met als specialisatie muziek. Ze kreeg al snel een baan in Castricum, op basisschool De Hoeksteen. Daar start ze als juf Van Meegen: ‘Ik leefde op school die eerste vijf jaar. Had de tijd van mijn leven en legde de basis voor mijn loopbaan in het onderwijs. Het was intensief, ik ging er vol voor en had een goede band met mijn collega’s. We genoten ervan om als team de kinderen verder te brengen en er voor de kinderen te zijn.’

Tijdens haar eerste zwangerschap moest ze stoppen met werken. Van duobanen was nog geen sprake, dat werd niet toegestaan door het toenmalige schoolbestuur. Drie maanden na de bevalling keerde het tij en vroeg het bestuur Dorita om terug te komen. In 1982 start ze als muziekdocent op de basisscholen De Hoeksteen, Cunera en Augustinus. ‘Daar gaf ik muzieklessen aan 13 groepen. Het was een enorm leuke en inspirerende tijd en dat heb ik met heel veel plezier gedaan. Maar omdat het werken met zoveel groepen heel intensief is, koos ik in 1987 voor een eigen groep.’

De Hoeksteen fuseert met de Molenweid en wordt de Toermalijn. Met alle kinderen wandelt Dorita naar het nieuwe schoolgebouw. Bij de start nog een kleine school, maar door de groei van de wijk Alberts hoeve, is al snel uitbreiding nodig. Het pand wordt uitgebouwd met een toren en een zij-vleugel. Dat is haar plek tot vandaag de dag.
Dorita’s hart ligt bij de bovenbouw: ‘Het liefst werk ik in de groepen 7 en 8. Later kwamen daar ook groep 6 en 5 bij. Dat vind ik de mooiste leeftijd bij kinderen. Je kunt al een goed gesprek met ze voeren en ze zijn al heel zelfstandig. Ook kan je daarbij zelf je ei kwijt: mooie verhalen vertellen en creatieve activiteiten met ze doen. De methode voor wereldoriëntatie, waarbij wij geïntegreerd aardrijkskunde, geschiedenis en biologie geven, is een hele fijne manier van werken. Ik houd ervan om kinderen zelf te laten ontdekken: zaadjes planten en zien hoe dat zich ontwikkelt, proefjes doen, dingen ontwerpen en oplossingen bedenken voor problemen.’

In 2015 ontstond basisschool Helmgras uit een fusie tussen de Toermalijn en de Augustinusschool. De school groeide en er ontstonden parallelgroepen. ‘Fijn dat je met collega’s samen lessen kunt voorbereiden en kunt sparren over het onderwijs. Dat is wel een luxe hoor! Weer kreeg ik nieuwe collega’s die allerlei nieuwe en interessante inzichten meebrachten. Sinds vorig jaar is Helmgras een kindcentrum geworden, dat is weer een nieuwe stap.’

‘En nu, vierenveertig jaar in het onderwijs! Het voelt niet als een heel leven, maar dat is het wel. Inmiddels heb ik ruim 1.000 Castricummers in de klas gehad. Het was wel even wennen toen de kinderen van mijn eerste leerlingen bij mij in de klas kwamen. Op Helmgras werken twee collega’s die ik zelf nog in de klas heb gehad, en dat is heel bijzonder. Elke verandering bracht weer nieuwe impulsen en hielp het onderwijs voor mij steeds uitdagend te houden. Ik ga mijn werk ontzettend missen, dat is een feit. Maar het is goed zo.’